درون دان
لغتنامه دهخدا
درون دان . [ دَ ] (نف مرکب ) درون داننده . داننده ٔ اندرون و ضمیر مردم . که درون اشخاص داند. داننده ٔ باطن کسان :
بی قلم از پوست برون خوان توئی
بی سخن از مغز درون دان توئی .
بی قلم از پوست برون خوان توئی
بی سخن از مغز درون دان توئی .
نظامی .