درویه

درویه . [ دَ ی َ / ی ِ ] (اِ) دروه و رقعه که بر جامه دوزند. (ناظم الاطباء) (از لسان العجم شعوری ج 1 ورق 428). دربه . دربی . درپه . درپی :
ز عالم هرکه دل ناکامه دارد
درویه رقعه اش در جامه دارد.

میرنظمی (از لسان العجم ).

و رجوع به دربه و درپه ودرپی شود.