درگاه نشین

درگاه نشین . [ دَ ن ِ ] (نف مرکب ) درگاه نشیننده . نشیننده ٔ درگاه . روزبان . (صحاح الفرس ). ملازم در خانه . ملازم آستان . آنکه ملازم درگاه باشد :
خسروا حافظ درگاه نشین فاتحه خواند
وز زبان تو تمنای دعائی دارد.

حافظ.