دریازیدن
لغتنامه دهخدا
دریازیدن . [ دَرْ دَ ] (مص مرکب ) یازیدن . آهنگ کردن .قصد کردن . خود را کشیدن بقصد بلند شدن :
به در او دو هفته خدمت کن
وز در او به آسمان دریاز
پیلی چو درپوشی زره شیری چو برتابی کمان
ابری چو برگیری قدح ببری چو دریازی بزین .
سه سوار... در مقابل امیر افتادند امیر دریازید و یکی را عمود بیست و پنج منی بر سینه زد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 112).
به در او دو هفته خدمت کن
وز در او به آسمان دریاز
فرخی .
پیلی چو درپوشی زره شیری چو برتابی کمان
ابری چو برگیری قدح ببری چو دریازی بزین .
فرخی .
سه سوار... در مقابل امیر افتادند امیر دریازید و یکی را عمود بیست و پنج منی بر سینه زد. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 112).