دریای اخضر
لغتنامه دهخدا
دریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دریای سبز. دریای سبزرنگ . || (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) :
دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستندغرق نعمت حاجی قوام ما.
- موج دریای اخضر تیغ ؛ حرکت سریع شمشیر بران و آبدار :
کوه را چون سفینه بشکافد
موج دریای اخضرتیغش .
دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستندغرق نعمت حاجی قوام ما.
حافظ.
- موج دریای اخضر تیغ ؛ حرکت سریع شمشیر بران و آبدار :
کوه را چون سفینه بشکافد
موج دریای اخضرتیغش .
خاقانی .