در باریدن

در باریدن . [ دُرر دَ ] (مص مرکب ) پاشیدن در. پاشیده و افشانده شدن دُر. || نزول قطرات باران . || سخن گفتن به روانی . کنایه از سخن شیرین و شیوا از زبان جاری شدن :
زبانی که اندر سرش مغز نیست
اگردر ببارد همان نغز نیست .

فردوسی .