در سفتن

در سفتن . [ دُ س ُ ت َ ] (مص مرکب ) سوراخ کردن در. سنبیدن مروارید. || کنایه از سخن نغز گفتن . (انجمن آرا) (آنندراج ) :
غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را.

حافظ.

هر ترانه ترانه ای می گفت
هر نسفته دری دری می سفت .

نظامی .

|| کنایه از ازاله ٔ بکارت کردن . (انجمن آرا) (آنندراج ).