دزکوه

دزکوه . [ دِ ] (اِخ ) (کوه ...) کوهی است در ده فرسخ بیشتر میانه شمال و مغرب قصبه ٔ ده دشت کوه کیلویه در فارس . وسعت این کوه از نیم فرسخ بگذرد و به اندازه ٔ نیم سنگ آسیاب گردان آب از چشمه ٔ شیرین و گوارا دارد و جنگلی از درخت بلوط برفراز این قله است . (از فارسنامه ٔ ناصری ). و رجوع به جغرافی غرب ایران ص 129 شود.