دزکلغتنامه دهخدادزک . [ دَ زَ ] (اِ) شاگرد مطبخی وطفلی را که در مطبخ نشیند تا طعام از آن خورد. و به این معنی بَزَک هم آمده . (لغت محلی شوشتر - خطی ).