دساتین
لغتنامه دهخدا
دساتین . [ دَ ] (معرب ، اِ) ج ِ دَستان . (آنندراج ). جمع عربی دستان است . (یادداشت مرحوم دهخدا). سرود و نغمه و حکایت و افسانه . (آنندراج ). || صاحب اغانی گوید: گمان می کنم اوتار عودباشد. (از ذیل اقرب الموارد). رجوع به دستان شود.
