دستان سرا

دستان سرا. [ دَ س َ ] (نف مرکب ) دستان سرای . دستان سراینده . سرودگوی . مغنی . آوازه خوان . سرودخوان :
بلبل دستان سرا چاره همی جوید ز من
چاره زآن جوید که او را جست باید نیز چار.

؟ (از لغت نامه ٔ اسدی ).

همه زیبارخ و موزون و دمساز
همه دستان سرا و نکته پرداز.

نظامی .

ای پیک راستان خبر یار ما بگو
احوال گل به بلبل دستان سرا بگو.

حافظ.

|| (اِ مرکب ) خروس . (ناظم الاطباء).