دستورزاده

دستورزاده . [ دَدَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) وزیرزاده . پسر وزیر:
دستورزاده ٔ ملک شرق بوالحسن
حجاج سرفراز همه دوده و تبار.

فرخی .

دستورزاده ٔ شاه ایران زمین
حجاج تاج خواجگان بوالحسن .

فرخی .