دست ناکرده

دست ناکرده . [ دَ ک َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) دست نخورده . بکر. دوشیزه . به مُهر :
دست ناکرده چندگونه کنیز
خلخی دارد و خطائی نیز.

نظامی .

دست ناکرده دلستانی چند
بکر چون روی غنچه زیر پرند.

نظامی .