دسیعة

دسیعة. [ دَ ع َ ] (ع اِ) بخشش بزرگ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گویند: فلان ضخم الدسیعة و یا اًنه لمعطاءالدسائع. || سرشت که مردم بدان آفریده شده است . (منتهی الارب ). طبیعة. (اقرب الموارد). || خو. (منتهی الارب ). خلق .(اقرب الموارد). || کاسه ٔ کلان . (منتهی الارب ). جفنه ٔ بزرگ و گویند مائده ٔ کریم و بزرگ . (از اقرب الموارد). || خوان بزرگ . (منتهی الارب ). || میخانه . (منتهی الارب ). دسکره . (از اقرب الموارد). || قوت و توانائی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، دَسائع. (اقرب الموارد).