دعلج

دعلج . [ دَ ل َ ] (اِخ ) ابن احمدبن دعلج بغدادی سجزی ، مکنی به ابومحمد. محدث بود. اصل وی از سجستان (سیستان ) است . دعلج مدتی در مکه مجاور گشت و سپس در بغداد اقامت گزید و به سال 351 هَ . ق .درگذشت . او راست : مسند و مسندالمقلین . (از الاعلام زرکلی ج 3 ص 18، از الرسالة المستطرفة و تاریخ بغداد).