دعمی

دعمی . [ دُ می ی ] (ع ص ، اِ) درودگر. (منتهی الارب ). نجار. (اقرب الموارد). || راه فراخ یا میانه . (منتهی الارب ). معظم و بیشتر راه . (از اقرب الموارد). || سخت و محکم از هر چیز. || اسبی که در سینه یا سر سینه ٔ آن سپیدی باشد. || (اِخ ) دعمی بن جدیلة، پدرقبیله ای از عرب . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).