دغیة

دغیة. [ دَغ ْ ی َ ] (ع اِ) خوی بد. (منتهی الارب ). دعارت . (ذیل اقرب الموارد از لسان ). || ناسزای زشت و یا سخن زشت . (از ذیل اقرب الموارد از لسان ). دغوة. و رجوع به دغوة شود.