دقرارة

دقرارة. [ دِ رَ ] (ع اِ) سخن چینی . (از منتهی الارب ). نمیمة. (اقرب الموارد). || عادت بد. || خصومت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || سختی . (منتهی الارب ). داهیه . (اقرب الموارد). || دروغ . || ازار کشتیبان . (منتهی الارب ). تُبّان . (اقرب الموارد). || ازار. (منتهی الارب ). سراویل . (اقرب الموارد). || سخن بد. (منتهی الارب ). کلام قبیح . || مخالفت . (اقرب الموارد). || (ص ) سخن چین . (منتهی الارب ). نمام ، و گویی که آن «ذودقرارة»بوده است . (از اقرب الموارد). || مرد کوتاه بالا و پلیدزبان . (منتهی الارب ). شخص قصیر. (اقرب الموارد). ج ، دَقاریر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).