دله
لغت‌نامه دهخدا
دله . [ دَل ْ ل َ ] (اِخ ) نام زنی حیله گر مشهور. (از آنندراج ) (از انجمن آرا). نام زنی حیله گر، و او را دله ٔ محتاله گویند وحکایت و افسانه ای دارد، و عوام آنرا دله مختار [ دَل َ / ل ِ م ُ ] گویند. نام زنی بسیارحیله مثلی و او را افسانه ای است . (یادداشت مرحوم دهخدا) :
زبهر آنکه از بند تو فردا چون رها گردد
کنون دایم همی خواند کتاب حیله ٔ دله .
کرده ابلیس را به عشق تباه
دله را داده بازی روباه .
زبهر آنکه از بند تو فردا چون رها گردد
کنون دایم همی خواند کتاب حیله ٔ دله .
فرخی .
کرده ابلیس را به عشق تباه
دله را داده بازی روباه .
ظهیر فاریابی .
