دلکده
لغتنامه دهخدا
دلکده . [ دِ ک َ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ دل . (ناظم الاطباء). از عالم (از قبیل ) میکده و بتکده . (آنندراج ) :
ترک دل و جان کردم تا بی دل و جان گردم
یکدل چه محل دارد صد دلکده بایستی .
ترک دل و جان کردم تا بی دل و جان گردم
یکدل چه محل دارد صد دلکده بایستی .
مولوی .