دل آویخته
لغت‌نامه دهخدا
دل آویخته . [ دِ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) دلبسته . دلبستگی یافته . علاقه پیدا کرده . || عاشق :
بر دل آویختگان عرصه ٔ عالم تنگست
کان که جائی به گل افتاد دگر جا نرود.
چنان معلوم می شود که دل آویخته و آشفته است ... پسر دانست که دل آویخته ٔ اوست . (گلستان سعدی ).
بر دل آویختگان عرصه ٔ عالم تنگست
کان که جائی به گل افتاد دگر جا نرود.
سعدی .
چنان معلوم می شود که دل آویخته و آشفته است ... پسر دانست که دل آویخته ٔ اوست . (گلستان سعدی ).
