دل آگنده
لغت‌نامه دهخدا
دل آگنده . [ دِ گ َ دَ / دِ ](ن مف مرکب ) آگنده دل . دل آکنده . دل آغنده . دل پر. که دل او از دیگری آکنده از کین یا قهر باشد :
شوند آگه ازمن که بازآمدم
دل آگنده و کینه ساز آمدم .
دلیران ایران پس پشت اوی
به کینه دل آگنده و جنگ جوی .
شوند آگه ازمن که بازآمدم
دل آگنده و کینه ساز آمدم .
فردوسی .
دلیران ایران پس پشت اوی
به کینه دل آگنده و جنگ جوی .
فردوسی .
