دل بردگی
لغت‌نامه دهخدا
دل بردگی . [ دِ ب ُ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) حالت دل برده . عشق . محبت . بیخودی . وجد. جذبه :
خواندن بی درد از افسردگیست
خواندن بادرد از دل بردگیست .
ای حیات عاشقان در مردگی
دل نیایی جز که در دلبردگی .
رجوع به دل برده و دل بردن شود.
خواندن بی درد از افسردگیست
خواندن بادرد از دل بردگیست .
مولوی .
ای حیات عاشقان در مردگی
دل نیایی جز که در دلبردگی .
مولوی .
رجوع به دل برده و دل بردن شود.
