دل افروزی
لغت‌نامه دهخدا
دل افروزی . [ دِ اَ ] (حامص مرکب ) حالت و چگونگی دل افروز. دلفروزی . || دل افروختگی . افروختگی دل . شادمانی . خوشی . روشن دلی :
نیاید پدیدار پیروزیی
درخشیدنی یا دل افروزیی .
به پیروزی و بهروزی همی زی با دل افروزی
به دولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
همین بود کام دل افروزیم
که روزی بود دیدنت روزیم .
از ریزش اشک خون کوفه شدی از طوفان
روزی ز دل افروزی بغداد نخواهی شد.
نیاید پدیدار پیروزیی
درخشیدنی یا دل افروزیی .
فردوسی .
به پیروزی و بهروزی همی زی با دل افروزی
به دولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
منوچهری .
همین بود کام دل افروزیم
که روزی بود دیدنت روزیم .
اسدی .
از ریزش اشک خون کوفه شدی از طوفان
روزی ز دل افروزی بغداد نخواهی شد.
خاقانی .
