دمخورلغتنامه دهخدادمخور. [ دَ خوَرْ / خُرْ ] (نف مرکب ) همدم . همنفس . همنشین و همفکر: دمخور بودن یا نبودن کسی را؛ با وی انیس و جلیس و همدل بودن یا نبودن . سازگار بودن یا نبودن . (از یادداشت مؤلف ).
