دمدمة

دمدمة. [ دَ دَ م َ ] (ع مص ) هلاک کردن . (دهار) (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 49). هلاک و نیست گردانیدن کسی را. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || خشم کردن . (دهار). خشم گرفتن . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان القرآن جرجانی ص 49). گفتن کسی را در خشم . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). به خشم سخن گفتن با کسی . (از اقرب الموارد). || بر زمین چفسانیدن چیزی را. (منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || اندوهگین کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ).