دمیاطی

دمیاطی . [ دِم ْ] (اِخ ) شهاب الدین احمدبن محمدبن احمدبن عبدالغنی دمیاطی شافعی ، مشهور به البنا. وی در دمیاط بدنیا آمدو در آنجا به تحصیل پرداخت و سپس به قاهره رفت و به تحصیل علوم مختلف اشتغال ورزید و بعد به حجاز رفت وسرانجام به دمیاط برگشت . او آخرین کسی است که به طریقه ٔ نقشبندیه قیام کرد. دمیاطی دوباره به حجاز رفت و در مدینه ٔ منوره درگذشت و در قبرستان بقیع بخاک سپرده شد. او راست : 1 - اتحاف فضلاء البشر بالقراآت الاربعةعشر. 2 - حاشیه ای بر شرح جلال الدین المحلی علی الورقات از امام الحرمین . (از معجم المطبوعات مصر ج 1 ص 885). احمدبن محمد معروف به بناء متوفی 1117 هَ . ق . محدث مصری و از ارکان طریقه ٔ نقشبندیه . اثر معروفش اِتحاف فضلاء البشر بالقراآت الاربعةعشر است . در سومین سفر حج در مدینه درگذشت . (از دایرةالمعارف فارسی ).