دم جنباندن
لغت‌نامه دهخدا
دم جنباندن . [ دُ جُم ْ دَ ] (مص مرکب ) حرکت دادن دم . جنبانیدن سگ و خران دم خود را. (از یادداشت مؤلف ) :
سگ پی لقمه چو دم جنباند
عاقل آن را نه تواضع خواند.
|| کنایه است از تملق و مزاج گویی ، و آن از دم جنباندن سگ مأخوذ است ، زیرا سگ در پیش صاحب خود چنان کند. تملق و تبصبص نمودن . تملق . تبصبص . (از یادداشت مؤلف ).
سگ پی لقمه چو دم جنباند
عاقل آن را نه تواضع خواند.
جامی .
|| کنایه است از تملق و مزاج گویی ، و آن از دم جنباندن سگ مأخوذ است ، زیرا سگ در پیش صاحب خود چنان کند. تملق و تبصبص نمودن . تملق . تبصبص . (از یادداشت مؤلف ).
