دنبوقه

دنبوقه . [ دُم ْ ق َ / ق ِ ] (اِ) موی از پس سر آویخته . || شمله و طره ٔ دستار. (ناظم الاطباء) (از برهان ) (از آنندراج ) (از انجمن آرا) (از شرفنامه ٔ منیری ). علاقه . ریشه . فش . طره ٔ دستار، و آن تارهای بی پود پایان آن است که زینت را گذارند چنانکه در بسط و فرشها نیز. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به ریشه و مترادفات دیگر شود.