دندان نما
لغت‌نامه دهخدا
دندان نما. [ دَ ن ُ / ن ِ / ن َ ] (نف مرکب ) دندان نمای . که دندان نماید. که دندان نشان دهد. || بسیار نمایان و آشکار، چون : بخیه ٔدندان نما و خنده ٔ دندان نما. (آنندراج ) :
تا نزنی خنده ٔ دندان نمای
لب به گه خنده به دندان بخای .
|| بسیار روشناس و معروف . (ناظم الاطباء) :
عقد سخن به خنده ٔ دندان نما ببند
خاکی به فرق شهرت درّ عدن بریز.
|| کنایه از خشمگین و غضبناک است . (از آنندراج ) (از برهان ). کسی که اظهار قهر و غضب کند. (ناظم الاطباء) :
که در خانه آواز یک گربه به
که دو غرش شیر دندان نمای .
|| کنایه از کسی که اظهار عجز وفروتنی کند. (از آنندراج ) (از برهان ).
تا نزنی خنده ٔ دندان نمای
لب به گه خنده به دندان بخای .
نظامی .
|| بسیار روشناس و معروف . (ناظم الاطباء) :
عقد سخن به خنده ٔ دندان نما ببند
خاکی به فرق شهرت درّ عدن بریز.
تأثیر (از آنندراج ).
|| کنایه از خشمگین و غضبناک است . (از آنندراج ) (از برهان ). کسی که اظهار قهر و غضب کند. (ناظم الاطباء) :
که در خانه آواز یک گربه به
که دو غرش شیر دندان نمای .
خاقانی .
|| کنایه از کسی که اظهار عجز وفروتنی کند. (از آنندراج ) (از برهان ).
