دنگه بنگهلغتنامه دهخدادنگه بنگه . [ دِ گ َ / گ ِ ب ُ گ َ / گ ِ ] (ص مرکب ، از اتباع ) پیرمردی زل و زنده که بشتاب حرکات کند و جنبد و راه رود. چابک و چالاک . پیری جلد و بانشاط. (یادداشت مؤلف ).
