دنیقلغتنامه دهخدادنیق . [ دَ ] (ع ص ) کسی که تنها خورد در روزو در شب در روشنی ماه تا مهمان او را نبیند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کسی که بر عیال خود تنگ گیرد. ج ، دُنُق . (ناظم الاطباء).
