دهاء
لغتنامه دهخدا
دهاء. [ دَ ] (ع مص ) زیرک گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). داهی شدن . (تاج المصادر بیهقی ). زیرک شدن . (یادداشت مؤلف ). || (اِمص ) زیرکی و کاردانی . دهی . جودت رای . تیزی ذهن و جودت فهم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). و رجوع به دها شود.
