دهن بینلغتنامه دهخدادهن بین . [ دَ هَم ْ ] (نف مرکب ) آنکه درباره ٔ دیگران و بدی و خوبی آنان خود نیندیشد و هرچه از هر که راجع بدانان شنود عقیده ٔ خود قرار دهد. آنکه به گفته ٔ این و آن عمل کند. (یادداشت مؤلف ) (از فرهنگ لغات عامیانه ).
