دوئیت

دوئیت . [ دُ ئی ی َ ] (مص جعلی ) (مرکب از دوئی فارسی + یت عربی ) دوگانگی . این کلمه که به جای دویی استعمال کنند مانند «دارائیت » و نظایر آن مصدر است که از کلمه ٔ فارسی ساخته شده است . (از نشریه ٔ دانشکده ٔ ادبیات تبریز سال 1 شماره ٔ 4 ص 16). رجوع به دویی شود.