ترجمه مقاله

دوان

لغت‌نامه دهخدا

دوان . [ دَوْ وا ] (اِخ ) بیابان بزرگی است در ناحیه ٔ حضرموت که از کوههای یمن آغاز می شود و نخست به سوی شرق و سپس به طرف جنوب شرقی تا ساحل اقیانوس هند امتداد می یابد و به نامهای «وادی منوا» و «وادی قصر» و «وادی مسرت » نیز معروف است . این بیابان از دو سمت به جزیرةالعرب محدود است و 14 قصبه و 10 دیه در آن قرار دارد. (از قاموس الاعلام ترکی ).
ترجمه مقاله