دوایی

دوایی .[ دَ ] (ص نسبی ) منسوب به دوا. دارویی :
باده در خم کهنه چون گردد دوایی می شود
پیر شد چون دختر رز مومیایی می شود.

اشرف (از آنندراج ).

رجوع به دوا و دارویی شود.