دوبرگه

دوبرگه . [ دُ ب َ گ َ / گ ِ ] (ص نسبی ، اِ مرکب ) دوبرگ . (یادداشت مؤلف ). رجوع به دوبرگ شود. || علفی مشهور است . برادر سه برگه که در چمنزارها روید و زیاده از دو برگ نشود و بغایت زیبا و خوش آیند است . || کنایه از دو لب ساده زنخان . (لغت محلی شوشتر).