دوتیغه بازی
لغت‌نامه دهخدا
دوتیغه بازی . [ دُ غ َ / غ ِ ] (حامص مرکب ) رسم است سپاهیان ولایت را(یعنی ایران را) که به هر دو دست تیغ را گرفته و بگردانند چنانکه سپه بازی که در دکن کنند. (آنندراج ).
- دوتیغه بازی کردن ؛ بازیی است سپاهیان را که در هر دو دست تیغ را گرفته می گردانند :
زآن تیغ زمین به سرفرازی
تا چرخ کند دوتیغه بازی .
|| و به مجاز، دو کار کردن عموماً و شیدبازی و امردبازی خصوصاً و این از بعض ثقات به تحقیق پیوسته . (آنندراج ). || با طرفین سازش کردن . (آنندراج ). دودوزه بازی کردن .
- دوتیغه بازی کردن ؛ بازیی است سپاهیان را که در هر دو دست تیغ را گرفته می گردانند :
زآن تیغ زمین به سرفرازی
تا چرخ کند دوتیغه بازی .
تأثیر (از آنندراج ).
|| و به مجاز، دو کار کردن عموماً و شیدبازی و امردبازی خصوصاً و این از بعض ثقات به تحقیق پیوسته . (آنندراج ). || با طرفین سازش کردن . (آنندراج ). دودوزه بازی کردن .
