دوتیغه باز
لغت‌نامه دهخدا
دوتیغه باز. [ دُ غ َ / غ ِ ] (نف مرکب ) آنکه با دو تیغ بازی کند و این رسمی است سپاهیان هند را. (آنندراج ) :
به سینه ٔ صف اعدا که خیل مورانند
دوتیغه باز چو نوک زبان مار افتاد.
- دوتیغه باز بهادری ؛ دو تیغه بازی . به دو دست تیغ زدن . (از آنندراج ).
- زخم دوتیغه باز ؛ نهایت تازه . (آنندراج ) :
ای صبح آه سرد تو از انتظار کیست
زخم دوتیغه باز تو از ذوالفقار کیست .
به سینه ٔ صف اعدا که خیل مورانند
دوتیغه باز چو نوک زبان مار افتاد.
طالب آملی (از آنندراج ).
- دوتیغه باز بهادری ؛ دو تیغه بازی . به دو دست تیغ زدن . (از آنندراج ).
- زخم دوتیغه باز ؛ نهایت تازه . (آنندراج ) :
ای صبح آه سرد تو از انتظار کیست
زخم دوتیغه باز تو از ذوالفقار کیست .
صائب (از آنندراج ).
