دوخ چکاد

دوخ چکاد.[ چ َ ] (ص مرکب ) مصحف روخ چکاد است . (یادداشت مؤلف ). دگرگون شده ٔ روخ چکاد است چه روخ یا رخ صورتی از لخت است و چکاد به معنی تارک سر و بر رویهم سر بی موی معنی می دهد. اصلع. سر ساده ٔ بیموی . (آنندراج ). سر بی موی ، چه چکاد تارک سر باشد. (فرهنگ جهانگیری ) (برهان ).اصلع باشد؛ یعنی بی موی . (فرهنگ اوبهی ) :
ایستاده به خشم بر در او
این بنفرین سیاه دوخ چکاد.

(از فرهنگ اوبهی ).

رجوع به دوخ و روخ و روخ چکاد شود. || کچلی که سرش تاس باشد. (از آنندراج ) (از انجمن آرا) (از برهان ).