دوراهیلغتنامه دهخدادوراهی . [ دُ ] (اِ مرکب ) دوراه . دوراهه . نقطه ای که از آن دو راه منشعب می شود. آنجا که راه به دو شعبه منقسم گردد. مانند دوراهی راه آهن و دوراهی شوراب و غیره .(از یادداشت مؤلف ). رجوع به دوراه و دوراهه شود.
