دورسیر
لغتنامه دهخدا
دورسیر. [ س َ / س ِ ] (ص مرکب ) دورگرد. (آنندراج ). که در مسافتی دور سیر و گردش کند :
غیرت غیر از قدرش دورسیر
پاک چو امکان تغیر چو غیر.
و رجوع به دورگرد شود.
غیرت غیر از قدرش دورسیر
پاک چو امکان تغیر چو غیر.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج ).
و رجوع به دورگرد شود.