دولت پیشه
لغتنامه دهخدا
دولت پیشه . [ دَ/ دُو ل َ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) که سلطه و شکوه و جلال دارد. که دولت و بخت قرین دارد. خوشبخت :
شنیدستم که دولت پیشه ای بود
که با یوسف رخیش اندیشه ای بود.
شنیدستم که دولت پیشه ای بود
که با یوسف رخیش اندیشه ای بود.
نظامی .
