دومین

دومین . [ دُ وُ ] (ص نسبی ، اِ) دویمین . (ناظم الاطباء). دومی . که در مرتبه ٔ دوم قرار دارد. (یادداشت مؤلف ) :
چندانکه نگه می کنم ای رشک پری
بار دومین ز اولین خوبتری .

سعدی .

و رجوع به دوم و دومی شود.