دوپایی

دوپایی . [ دُ ] (ص نسبی مرکب ) منسوب به دوپا. دارای دوپا. که دوپا دارد.(یادداشت مؤلف ). || (ق مرکب ) با دوپا.
- دوپایی روی قرآن رفتن ؛ کنایه از سوگند مغلظ خوردن . (یادداشت مؤلف ).