دوکان داریلغتنامه دهخدادوکان داری . [ دُ ] (حامص مرکب ) اداره کردن دکان . دکانداری . شغل دکاندار. || محافظت دکان . || زبان گرمی و تملق و چاپلوسی . (ناظم الاطباء). نیرنگ سازی و حقه بازی .