دوکونه
لغتنامه دهخدا
دوکونه . [ دُ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) دوکفل و سرین . (ناظم الاطباء). دو سرین . (فرهنگ اوبهی «در کلمه ٔ سرین ») :
از نشان دو کونه ٔ من غر
همه پژپر نشان پای شتر.
|| دو پیاز در داخل چند پوست رویین بهم چسبیده .
از نشان دو کونه ٔ من غر
همه پژپر نشان پای شتر.
رودکی .
|| دو پیاز در داخل چند پوست رویین بهم چسبیده .