دوک ریسه
لغتنامه دهخدا
دوک ریسه . [ س َ / س ِ ] (اِ مرکب ) دوکی که بدان ریسمان و طناب خیمه و جز آن تابند. (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (برهان ) (انجمن آرا). مِفتَلَة. (السامی فی الاسامی ) (مهذب الاسماء) (دهار) :
گر کونت از نخست چنان باد ریسه بود
آن بادِ ریسه اکنون چون دوک ریسه گشت .
و رجوع به دوک شود.
گر کونت از نخست چنان باد ریسه بود
آن بادِ ریسه اکنون چون دوک ریسه گشت .
لبیبی .
و رجوع به دوک شود.