دوگاه

دوگاه . [ دُ ] (اِ مرکب ) (اصطلاح موسیقی ) نام نوایی از موسیقی . (ناظم الاطباء). شعبه ٔ مقام حسینی و آن مرکب است از دو نغمه . (غیاث ) (آنندراج ). اولین شعبه ٔ از شعب بیست و چهارگانه ٔ موسیقی است و آن از اسامی دساتین است که پارسیان نهاده اند. (فرهنگ فارسی معین ). || (اصطلاح شطرنج ) خانه ٔ دوم شطرنج که برای ربودن یک مهره از آن دو خال باید. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به شش گاه و یک گاه شود. || کنایه باشد از دو جهان . (غیاث ) (آنندراج ).